Szlakiem dobrzyńskich kapliczek
Tekst: dr Aleksander Błachowski
Fotografie: Marcin Karasiński
Polskie Wydawnictwa Reklamowe
Toruń 2010
Sygnatura SIRr XXXIIIb/141
Tradycja wystawiania przydrożnych kapliczek i krzyży sięga jeszcze czasów prasłowiańskich słupów kultowych.
Masowo wystawiane od XVII wieku - czasów kontrreformacji - stały się narzędziem umocnienia wiary.
Dziś są charakterystycznym elementem krajobrazu polskiej wsi.
Prezentowana publikacja opisuje 76 kapliczek i krzyży przydrożnych, które położone są na terenie gminy Dobrzyń nad Wisłą.
Książka dzieli się na dwie części.
Część pierwsza - ogólna - zawiera następujące rozdziały:
1. Polskie kapliczki i krzyże przydrożne jako obiekty kultu i fenomen kultury
2. Charakterystyka "figur" występujących na terenie gminy i miasta Dobrzyń nad Wisłą
3. Charakterystyczne typy kapliczek i krzyży przydrożnych na terenie miasta i gminy Dobrzyń nad Wisłą
Druga część - szczegółowa - zawiera opis i zdjęcie każdej kapliczki i krzyża.
Opisy traktują o historii poszczególnych obiektów, która była bardzo dramatyczna.
Zwłaszcza w czasie okupacji, kapliczki i krzyże musiały być ukrywane w stodołach, zakopywane w torfowiskach, topione w stawach.
Wszystko w celu obrony przed ich zniszczeniem przez Niemców, jako symboli katolickości i polskości Ziemi Dobrzyńskiej.
Typową figurą dobrzyńską jest rzeźba patronki Ziemi Dobrzyńskiej Matki Boskiej Skępskiej.
Znajduje się w Chalinie, Dyblinie, Wierznicy, Ruszkowie.
W Krupie figura znalazła schronienie w dziupli potężnego dębu.
Opracowanie uzupełnia mapa gminy Dobrzyń nad Wisłą, na której zaznaczono położenie wszystkich opisywanych kapliczek i krzyży.