wtorek, 5 grudnia 2017

Wieczory Toruńskie - Michał Targowski - Mennonici w okolicach Torunia w XVI-XX w.

 

Kontur kwadratu. W nim zarys panoramy Torunia. Napis: Wieczory Toruńskie Dzieje Miasta i Ludzi Torunia

Dr Michał Targowski

Mennonici w okolicach Torunia
w XVI-XX w.

Wykład

23 listopada 2017

Książnica Kopernikańska w Toruniu



Towarzystwo Miłośników Torunia i Książnica Kopernikańska w Toruniu wróciły do współpracy przy organizacji cyklu spotkań popularnonaukowych "Wieczory Toruńskie" poświęconych dziejom miasta i ludzi Torunia.

W czwartek 23 listopada 2017 roku cykl zainaugurował wykład dr Michała Targowskiego "Mennonici w okolicach Torunia w XVI-XX w."

Dr Michał Targowski jest pracownikiem naukowym w Instytucie Historii i Archiwistyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.

Specjalizuje się w badaniach nad historią Torunia i regionu, osadnictwem olęderskim na ziemiach polskich, rycerstwem, szlachtą i ziemiaństwem na Pomorzu Gdańskim i ziemi chełmińskiej.

Jest również wiceprezesem Towarzystwa Miłośników Torunia.

Prelegent na początku wyjaśnił kim są mennonici.

Słuchacze dowiedzieli się wielu interesujących informacji na temat anabaptyzmu, postaci Menno Simmonsa, rozwoju grupy w Niderlandach.

Poznaliśmy główne punkty doktryny menonickiej, różniące ich od innych protestantów i powodujące prześladowania z ich strony.

Cechowały ich zwłaszcza radykalna postawa pacyfistyczna, chrzest dorosłych, brak struktur kościelnych i izolacja od świata.

Kolejna część wykłady poświęcona była początkom osadnictwa mennonickiego w Polsce.

Dowiedzieliśmy się jakie były przyczyny ich emigracji z Niderlandów, jakie były uwarunkowania gospodarcze i polityczne pozwalające im na osiedlanie się w Prusach Królewskich, na jakich ziemiach osiedlali się, na jakich warunkach prawnych zakładali swoje wsie.

Nie wątpliwie ewenementem był fakt, ze cieszyli się wolnością osobistą i byli zwolnieni od służby wojskowej.

Prelegent wyjaśnił różnice między takimi pojęciami jak menonici, olendrzy, holendrzy, prawo olenderskie.

Następnie dowiedzieliśmy się o założeniu pierwszej mennonickiej osady w Starym Toruniu w 1574 roku i o jej trudnych relacjach z luterańskimi władzami miasta.

Dowiedzieliśmy się o kolejnych wsiach mennonitów zakładanych w okolicach Torunia, z których szczególne bogate informacje mamy o Małej i Wielkiej Nieszawce.

Mogliśmy wysłuchać wielu ciekawostek na temat życia religijnego mennonitów, tego czym różnili się Fryzowie od Flamandów, o kontaktach ze współbraćmi z Niderlandów.

Poznaliśmy kolejno ich dzieje w Rzeczpospolitej Obojga Narodów, pod zaborem pruskim i w odrodzonej II Rzeczypospolitej.

Dowiedzieliśmy się jak przebiegało legendarne spotkanie króla Szwecji Karola II z nieszawskim kaznodzieją Stefanem Funkiem.

Wiele miejsca zajęło omówienie życia gospodarczego mennonickiej wsi, które specjalizowały się w hodowli krów i produkcji serów.

Poznaliśmy wygląd poszczególnych zagród i rozplanowanie osad.

Dowiedzieliśmy się o budowaniu kanałów, śluz, sztucznych wzgórz, rowów, tam, przekształcaniu krajobrazów przez mennonitów.

Poznaliśmy wilkierze regulujące prawne życie mieszkańców mennonickich wsi.

Co ciekawe 3/4 przepisów związanych było z rozstrzyganiem pojawiających się sporów o krowy.

Nieszawskim mennonitom prawa nadawał starosta dybowski.

Osobnym zagadnieniem było powstanie i dzieje domu modlitwy mennonickiej gminy w Małej Nieszawce (budynek istnieje do dzisiaj).

Niestety w historii mennonitów z Pomorza Gdańskiego, ziemi chełmińskiej i Kujaw następuje w XIX wieku regres.

Związany był z konfesjami na luteranizm i wprowadzeniem powszechnego obowiązku służby wojskowej.

Stale spadała ich liczba również na skutek emigracji - zwłaszcza do Rosji (mennonitką z pochodzenia była matka Anny German).

Mennonici z Małej i Wielkiej Nieszawki, którzy postanowili pozostać wierni swojemu wyznaniu wyemigrowali w 1874 roku pod wodzą Wilhelma Ewerta do stanu Kansas w Ameryce, gdzie do dzisiaj przetrwała ich społeczność.

Dr Michał Targowski na zakończenie opowiedział historię ostatniego toruńskiego mennonity Wilhelma Kerbera - przed wojną nauczyciela w Państwowym Gimnazjum z niemieckim Językiem nauczania, przy ul. Piekary.

Okazało się, że miał on również związek z Książnicą Miejską.

Dzisiaj pamięć o mennonitach żyje w  Wielkiej Nieszawce dzięki "Olęderskiemu Parkowi Etnograficznemu" (oddział Muzeum Etnograficznego w Toruniu).

Kultywują ją również aktorzy amatorzy z "Teatru Janek Wędrowniczek" z Wielkiej Nieszawki, którzy przybyli do Książnicy ubrani w tradycyjne mennonickie stroje.

Wykładu dr Michała Targowskiego wysłuchała pełna sala gości.

Prelekcja była bardzo bogato ilustrowana w stare mapy, ryciny, plany i zdjęcia.