Janusz Plisiecki
Film i sztuki tradycyjne
Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Lublin 2010
Profesor Janusz Plisiecki z Instytutu Filologii Polskiej i Instytutu Nauk Pedagogicznych Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej jest autorem wielu publikacji na temat filmu, sztuki i kultury współczesnej oraz ich znaczenia w edukacji i życiu młodzieży.
Prezentowane opracowanie adresowane jest do nauczycieli-polonistów, studentów, a nawet licealistów.
Książka podzielona jest na 13 rozdziałów.
Rozdział I poświęcony jest przemianom w kulturze współczesnej.
Autor pisze o audiowizualności jako sposobie wyrażania kultury, miejscu i roli filmu oraz telewizji, a także ich związkom z kulturą literacką.
Rozdział II poświęcony jest językowi filmu i jego mowie. Autor opisuje filmowe środki wyrazu związane z techniką (np. ujęcie, montaż) oraz związane z materiałem (np. światło, dźwięk, muzyka, aktorstwo, scenografia).
Rozdział III dotyczy montażu filmowego jako metody organizacji przedstawionego świata. Wyróżnić przy tym można montaż obrazu i montaż dźwięku.
Rozdział IV poświęcony jest muzyce w filmie fabularnym, ze szczególnym uwzględnieniem "Brzeziny" Andrzeja Wajdy z 1970 roku.
Rozdział V dotyczy zagadnienia obrazu literackiego i obrazu filmowego.
Obraz filmowy wcale nie musi być bardziej realny, niż obraz poetycki czy powieściowy.
Kamera bowiem również nie filmuje rzeczywistości, ale jedynie jej przedstawienie.
Rozdział VI zawiera rozważania na temat filmowej adaptacji utworu literackiego.
Autor pisze o adaptacji filmowej jako dziele sztuki oraz porównuje przeżycie estetyczne dzieła literackiego i przeżycie filmowe.
Rozdział VII poświęcony jest opowiadaniu "Panny z Wilka" Jarosława Iwaszkiewicza i jego adaptacji filmowej zrealizowanej przez Andrzeja Wajdę.
Rozdział VIII dotyczy scenariusza filmowego jako gatunku literackiego.
Rozdział IX zawiera analizę i interpretacją filmu "Barwy ochronne" Krzysztofa Zanussiego.
Rozdział X to z kolei opowieść o filmie "Podwójne życie Weroniki" Krzysztofa Kieślowskiego z 1991 roku.
Rozdział XI poświęcony jest plakatowi filmowemu jako rodzajowi grafiki.
Autor przedstawia historię plakatu, opisuje jego funkcję znaku dzieła filmowego i w końcu analizuje wybrane przykłady plakatów.
Rozdział XII opisuje główne nurty w polskim filmie fabularnym od początków polskiej kinematografii w końcu XIX wieku do filmu niezależnego schyłku PRL-u.
Rozdział XIII, którego autorem jest profesor Andrzej Pitrus z Uniwersytetu Jagiellońskiego, dotyczy filmu współczesnego.