Jaroslav Rudiš
Koniec punku w Helsinkach
Przełożyła Katarzyna Dudzic
Wydawnictwo Czeskie Klimaty
Wrocław 2013
Sygnatura MAG 300282
Jaroslav Rudiš (rocznik 1972) jest czeskim pisarzem, cenionym przez krytyków i czytelników.
Jest autorem dostępnych w książnicy powieści „Niebo pod Berlinem” (2007) i „Grandhotel” (2013).
"Koniec punku w Helsinkach" to powieść pokoleniowa.
Jej zbiorowym bohaterem jest młodzież, która dorasta w latach 80-tych.
Bohaterowie jeszcze się uczą, lub zaczęli właśnie pierwszą pracę.
Żyją w Czechosłowacji i NRD.
Dorastają w cieniu atomowej chmury znad Czernobyla.
Buntują się przeciw otoczeniu.
Słuchają punka i radiowej Trójki z Polski.
Połączył ich koncert "Die Toten Hosen" w Pilznie w 1987 roku.
Mają wówczas po 17 lat i uciekają z domu, żeby się na niego dostać.
Książka ma dwoje bohaterów.
Pierwszą jest Nancy z "doliny pustych głów" nieopodal polskiej granicy.
Pochodzi z niemieckiej rodziny, która po wojnie została w Czechach.
Drugi bohater to Ole mieszkaniec wielkiego przemysłowego miasta w NRD.
Razem z kumplem Frankiem założył kapelę punkowa "Automat".
Akcja powieści toczy się równolegle w NRD i Czechosłowacji.
Toczy się również na przemian w roku 1987 i współcześnie.
To dziwne uczucie, gdy czytelnik przenosi się do czasów swej młodości.
Jest to również smutne doświadczenie, gdy przypomni sobie w jak opresyjnych, zniewolonych, szarych i beznadziejnych czasach dorastał.
Można zobaczyć tamten świat oczyma swoich rówieśników.
Komunizm naznaczył traumą bohaterów i ich życie po jego upadku.
Jaroslav Rudiš pisze sprawnie i z dużą swobodą.
Losy bohaterów wciągają czytelnika.
Poznajemy świat sprzed 30 lat i cała panoramę młodych ludzi, z ich marzeniami, planami, zabawą i muzyką.
Gorąco polecamy.