poniedziałek, 27 stycznia 2020

Jaroslav Rudiš - Koniec punku w Helsinkach

 



rysunek otwartej książki

Jaroslav Rudiš

Koniec punku w Helsinkach

Przełożyła Katarzyna Dudzic

Wydawnictwo Czeskie Klimaty

Wrocław 2013

Sygnatura MAG 300282



Jaroslav Rudiš (rocznik 1972) jest czeskim pisarzem, cenionym przez krytyków i czytelników.

Jest autorem dostępnych w książnicy powieści „Niebo pod Berlinem” (2007) i „Grandhotel” (2013).

"Koniec punku w Helsinkach" to powieść pokoleniowa.

Jej zbiorowym bohaterem jest młodzież, która dorasta w latach 80-tych.

Bohaterowie jeszcze się uczą, lub zaczęli właśnie pierwszą pracę.

Żyją w Czechosłowacji i NRD.

Dorastają w cieniu atomowej chmury znad Czernobyla.

Buntują się przeciw otoczeniu.

Słuchają punka i radiowej Trójki z Polski.

Połączył ich koncert "Die Toten Hosen" w Pilznie w 1987 roku.

Mają wówczas po 17 lat i uciekają z domu, żeby się na niego dostać.

Książka ma dwoje bohaterów.

Pierwszą jest Nancy z "doliny pustych głów" nieopodal polskiej granicy.

Pochodzi z niemieckiej rodziny, która po wojnie została w Czechach.

Drugi bohater to Ole mieszkaniec wielkiego przemysłowego miasta w NRD.

Razem z kumplem Frankiem założył kapelę punkowa "Automat".

Akcja powieści toczy się równolegle w NRD i Czechosłowacji.

Toczy się również na przemian w roku 1987 i współcześnie.

To dziwne uczucie, gdy czytelnik przenosi się do czasów swej młodości.

Jest to również smutne doświadczenie, gdy przypomni sobie w jak opresyjnych, zniewolonych, szarych i beznadziejnych czasach dorastał.

Można zobaczyć tamten świat oczyma swoich rówieśników.

Komunizm naznaczył traumą bohaterów i ich życie po jego upadku.

Jaroslav Rudiš pisze sprawnie i z dużą swobodą.

Losy bohaterów wciągają czytelnika.

Poznajemy świat sprzed 30 lat i cała panoramę młodych ludzi, z ich marzeniami, planami, zabawą i muzyką.

Gorąco polecamy.