Życie wolne i radosne...
Instruktorska Drużyna Akademicka im. Leszka Domańskiego - "Zeusa"
na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu 1957-1962
i jej późniejsze dzieje
Niezależne Wydawnictwo Harcerskie
Warszawa 2011
Sygnatura SIRr XXXIa/72
W 2007 roku w 50 rocznicę powstania Instruktorskiej Drużyny Akademickiej jej członkowie zorganizowali rocznicowy zjazd, w czasie którego postanowiono wydać okolicznościową publikację.
Za koncepcję i redakcję książki odpowiadała Teresa Nemere, przy współpracy Barbary Karamać i Jolanty Ruszkowskiej.
Akademicka Drużyna Harcerska powstała na fali popaździernikowej odwilży w 1957 roku na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu.
Jej członkowie nawiązali do tradycji harcerstwa wileńskiego (Czarnej Trzynastki, czyli Wileńskiej Drużyny Harcerskiej im. Zawiszy Czarnego) i światowego skautingu wyrosłego z idei brytyjskiego generała Roberta Baden-Powella.
W 1959 roku drużynę przemianowano na Akademicka Drużynę Harcerską.
Drużyna została rozwiązana już w 1962 roku, w związku z coraz większymi naciskami władz, zmierzających do upolitycznienia działalności ZHP i nadania harcerstwu socjalistycznego charakteru.
Mimo, że drużyna istniała tylko 5 lat, jej działalność obrosła legendą a powstałe wówczas przyjaźnie były kontynuowane przez następne półwiecze.
Drużyna miała co tygodniowe zbiórki w budynku "Harmonijki" w sali 74.
Organizowano biwaki (tzw. wykapki) - czyli krótkie wypady poza miasto.
Organizowano też tzw. wygi - czyli długie letnie wędrówki po Kaszubach, Warmii, Pojezierzu Drawskim czy po Kotlinie Kłodzkiej.
Po rozwiązaniu drużyny jej członkowie zorganizowali szereg prywatnych zlotów i spotkań towarzysko rodzinnych.
Założyli nawet "Klub Wędrujących Dziadków", w ramach którego od 1998 roku organizują dwutygodniowe letnie wędrówki.
To tylko krótkie anonse pasjonującej historii toruńskich harcerzy z UMK i ich przygód.
Gorąco zachęcamy do poznania biografii "Zeusiaków" i wspomnień zawartych w książce.