wtorek, 17 września 2024

XK 81 - Siedm grzechów głównych przeciwko religijnemu wychowaniu dzieci

 



strona tytułowa książki Słowo do rodziców : siedm grzechów głównych przeciwko religijnemu wychowaniu dzieci



Link do Kujawsko-Pomorskiej Biblioteki Cyfrowej




XK 81

Siedm grzechów głównych przeciwko religijnemu wychowaniu dzieci : słowo do rodziców / napisał ks. Bolesław Żychliński


Bolesław Żychliński, Słowo do rodziców: siedem grzechów przeciwko religijnemu wychowaniu dzieci, Lwów 1911.

Książka powstała w drukarni Józefa Chęcińskiego skupia kwestie związane z religijnym wychowaniem dzieci. Autor wskazuje błędy i zaniedbania mogące wystąpić w procesie wychowawczym najmłodszych, które są potencjalną blokadą w prawidłowym kształtowaniu się wartości religijnych u najmłodszych.

„7 grzechów przeciwko religijnemu wychowaniu” to według księdza:

·    zły przykład rodziców;

·    za długie zwlekanie z nauką religijnego wychowania dzieci;

·    brak współdziałania głowy rodziny: kościół tak samo zobowiązuje zarówno matkę, jak i ojca do czynnego udziału w religijnym wychowaniu;

·    niedostateczne czuwanie nad dziećmi, brak odpowiedniego nadzoru;

·    brak karności, niekaranie dzieci za złe prowadzenie się;

·   samowola: nie powinno się spełniać żądań i kaprysów dziecka, dziecko powinno być posłuszne rodzicom;

·    za wczesne zakończenie edukacji religijnej dziecka.

Każdy podpunkt jest dość szeroko omówiony ze szczegółowymi poradami, jak utrzymać dzieci w religijnym wychowaniu i wierze katolickiej.

Bolesław Żychliński (1857–1929) pochodził z Poznania, święcenia kapłańskie przyjął w 1882 r. w Würzburgu. Pracował jako wikariusz w Bninie i w Przemęcie oraz penitencjarz przy Katedrze Poznańskiej. Arcybiskup Florian Stablewski powołał go na swojego kapelana, a w 1893 r. powierzył mu stanowisko wicerektora i wykładowcy w Katedrze Homiletyki i Katechetyki w Seminarium Duchownym w Gnieźnie. W 1901 r. otrzymał godność kanonika w kolegiacie św. Jerzego w Gnieźnie. Swoją posługę wypełniał przez 15 lat. Jako emeryt przeniósł się do Poznania, gdzie rozpoczął intensywną działalność pisarską. Opracował wiele broszur religijnych o treści wychowawczej, książeczek do nabożeństwa, przewodników duchowych, życiorysów ludzi pobożnych i żywotów świętych. Swoimi książkami przyczynił się do rozszerzenia praktyki częstej komunii świętej wśród wiernych[1].


 



[1] Bolesław Żychliński (1857–1929), w: Słownik polskich teologów katolickich 1918–1981, t. 7: R–Z, red. L. Grzebień, Warszawa 1983, s. 523–524.