Materialien-Sammlung zum Gebrauche für die Präsides katholischer Gesellen- und Arbeiter-Vereine umfassend familiäre Ansprachen, Gelegenheitsreden, populäre Vorträge und Festgedichte für besondere Anlässe des Vereinslebens. Tl. 1 / unter Mitwirkung mehrerer Vereinspräsides hrsg. vom Franz Edmund Krönes (well. Diöcesan-Präses der katholischen Gesellenvereine der Dĭmützer Erzdiöcese)
XK 367.02Materialien-Sammlung zum Gebrauche für die Präsides katholischer Gesellen- und Arbeiter-Vereine, umfassend familiäre Ansprachen, Gelegenheitsreden, populäre Vorträge und Festgedichte für besondere Anlässe des Vereinslebens. Tl. 2 / unter Mitwirkung mehrerer Vereinspräsides herausgegeben vomVerfasser der Präsesschule Franz Edmund Krönes (Director der Knaben-Volks- und Bürgerschule zu Neutischein in Mähren und Diöcesan-Präses der katholischen Gesellenvereine der Dĭmützer Diöcese)
Materialien-Sammlung zum Gebrauche für
die Präsides katholischer Gesellen- und Arbeiter-Vereine umfassend familiäre
Ansprachen, Gelegenheitsreden, populäre Vorträge und Festgedichte für besondere
Anlässe des Vereinslebens (z niem. Zbiór materiałów przeznaczonych do użytku dla prezesów katolickich
stowarzyszeń pracowniczych i czeladniczych, obejmujący przemówienia rodzinne,
przemówienia okolicznościowe, wykłady ludowe i wiersze na szczególne okazje
związane z życiem stowarzyszeń), Teil 1, Hrsg. Franz Edmund Krönes,
Paderborn 1899.
Materialien-Sammlung zum Gebrauche für die Präsides katholischer Gesellen- und Arbeiter-Vereine umfassend familiäre Ansprachen, Gelegenheitsreden, populäre Vorträge und Festgedichte für besondere Anlässe des Vereinslebens (z niem. Zbiór materiałów przeznaczonych do użytku dla prezesów katolickich stowarzyszeń pracowniczych i czeladniczych, obejmujący przemówienia rodzinne, przemówienia okolicznościowe, wykłady ludowe i wiersze na szczególne okazje związane z życiem stowarzyszeń), Teil 2, Hrsg. Franz Edmund Krönes, Paderborn 1894.
Franz
Edmund Krönes (1822–1895) – czeski teolog, pedagog religijny, autor
podręczników katolickich.
Pierwsze
stowarzyszenie czeladników (niem. Gesellenverein) powstało w 1846 r. w
Elberfeldzie (k. Wuppertalu), zostało założone przez nauczyciela Johanna
Gregora Breuera. Rok później ksiądz Adolf Kolping został wybrany na prezydenta
tego stowarzyszenia. Zyskało ono dużą popularność, w wielu miastach powstawały
domy spotkań Kolpingshaus (od nazwiska prorektora). W 1848 r. Kolping w swojej
publikacji zachęcał do zakładania towarzystw w całych Niemczech. Rok później
powstał pierwszy oddział Stowarzyszenia Czeladników w Kolonii.
Katolickie
Stowarzyszenie Czeladników stało się trwałym elementem katolickiego wychowania
młodzieży, przygotowywało młodych ludzi do udziału w życiu kościoła i
społeczności zawodowej. Idee stowarzyszenia nazwane Rodziną Kopinga znalazły swoich
zwolenników w całej Europie[1].
[1] Stowarzyszenie Czeladników, https://silesia.edu.pl/index.php/Stowarzyszenie_Czeladnik%C3%B3w
(dostęp: 29.10.2024).