Waldemar Rozynkowski
Z dziejów Sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Toruniu
60 lat Nieustannej Nowenny w Toruniu
Wydawnictwo Homo Dei
Toruń 2012
Sygnatura SIRr XXXIV/181
Prof dr. hab. Waldemar Rozynkowski jest historykiem na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu.
W Książnicy Kopernikańskiej dostępnych jest kilkadziesiąt książek, których jest autorem bądź redaktorem, a poświęconych historii średniowiecza lub historii Kościoła.
Monografia "Z dziejów Sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Toruniu" poświęcona jest 60 rocznicy odprawienia pierwszej Nieustannej Nowenny w toruńskim Sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy.
Książkę otwiera rozdział przedstawiający początki redemptorystów w Toruniu sięgające 1920 roku.
W 1924 roku Zgromadzenie rozpoczęło budowę klasztoru na Bielanach.
W latach 1958-1963 trwała budowa świątyni
Władze komunistyczne podejmowały liczne represje w stosunku do zakonników.
W 1961 roku tłum torunian bronił kościoła przed samowolą urzędników.
Ikona Matki Bożej Nieustającej Pomocy została sprowadzona do Torunia przez redemptorystów w 1928 roku.
W 1947 roku dokonano drugiego uroczystego wprowadzenia obrazu.
Kult Matki Bożej Nieustającej Pomocy rozwijał się bardzo dynamicznie w całej diecezji chełmińskiej, a później toruńskiej.
W 1966 roku rozpoczęto w Rzymie starania o koronację słynącego z łask wizerunku.
Do koronacji przygotowywały się również miejskie i wojewódzkie władze partyjne i państwowe, które zmierzały do ograniczenia szerzącego się kultu.
Uroczystości koronacyjne odbyły się w 1967 roku.
Przy Sanktuarium działa Bractwo i Straż Honorowa Matki Bożej Nieustającej Pomocy.
Najbardziej znaną formą kultu Matki Bożej Nieustającej pomocy jest Nieustanna Nowenna.
Pierwszy raz nabożeństwo zostało odprawione przez redemptorystów w Toruniu 12 grudnia 1951 roku.
Nowenna odprawiana jest w każdą środę.
