Dziedzictwo Torunia i ziemi chełmińskiej
Odkrycia i reinterpretacje
Jest to czwarty tom cyklu „Studia i Materiały z Dziedzictwa Kulturowego Torunia i Regionu”.
Blog Działu Informacyjno-Bibliograficznego Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej - Książnicy Kopernikańskiej w Toruniu
Zbigniew Nawrocki jest wybitnym zabytkoznawcą i konserwatorem.
Od 1991 do 2000 roku był Miejskim Konserwatorem Zabytków w Toruniu.
W tym czasie w 1997 roku Toruń został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Jest autorem kilkudziesięciu publikacji, artykułów i książek.
W Książnicy Kopernikańskiej dostępne są jego następujące publikacje:
Pofranciszkański kościół p. w. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Toruniu jest jednym z najważniejszych zabytków miasta, wyróżniającym się w jego panoramie.
W XIV wieku budynek ten był najwyższym halowym kościołem na wschód od Łaby.
Jego architektoniczny kształt ukształtował się w średniowieczu pod wpływem duchowości franciszkańskiej, kładącej nacisk na ubóstwo.
W klasztorze franciszkanów działała szkoła klasztorna, która w okresie reformacji stała się bazą organizacji Toruńskiego Gimnazjum Akademickiego.
W 1724 roku kościół przeszedł w ręce bernardynów.
W książce omówiono historię powstania i rozbudowy gotyckiego kościoła w średniowieczu.
Przedstawiono też wystrój malarski świątyni.
Opisano plebanię.
Bliżej zaprezentowano zabytki pochodzące z okresu protestanckiego oraz bernardyńskiego.
Nie zapomniano wspomnieć o zabudowaniach klasztornych.
Osobny fragment poświęcono krużgankowi.
Książka jest bardzo bogato ilustrowana.
Zawiera liczne fotografie oraz plany.
W bardzo przystępny sposób przybliża wiedzę o przeszłości i walorach pofranciszkański kościół p. w. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Toruniu
Ks. Bogusław Dygdała
Struktury parafialne diecezji chełmińskiej w XVII-XVIII wieku
Roczniki TNT - Rocznik 93 - Zeszyt 3
Towarzystwo Naukowe w Toruniu
Uniwersytet Mikołaja Kopernika
Toruń 2009
Sygnatura SIRr XXXIV/129
Ks. dr Bogusław Dygdała poświęcił swoją dysertację badaniom nad dziejami kościoła, a w szczególności nad funkcjonowaniem struktur parafialnych.
Podstawą źródłową pracy są akta wizytacji od najstarszych zachowanych kompletnie z 1647 roku do przeprowadzanych w latach 80-tych XVIII stulecia.
Książka podzielona została na cztery rozdziały.
Rozdział I - Diecezja chełmińska i jej wizytacje w epoce potrydenckiej
Rozdział II - Zmiany sieci dekanalnej i parafialnej
Rozdział III - Duchowieństwo
Rozdział IV - Świątynie i ich wyposażenie
W XVII i XVIII wieku struktura parafialna bardzo ewoluowała.
Liczba parafii spadała w związku z postępami reformacji i przejmowaniem kościołów przez protestantów oraz w związku ze zniszczeniami świątyń dokonywanymi przez wojska szwedzkie.
Dopiero u schyłku XVII wieku rozpoczęło się powolne rekonstruowanie struktury parafialnej, odzyskiwanie świątyń od protestantów i odbudowywanie zniszczonych przez obce wojska kościołów.
Lektura opracowania pozwala zapoznać się również z danymi na temat liczby ludności katolickiej i praktykami religijnymi wiernych.
Akta wizytacji udostępniają wiedzę o duchowieństwie parafialnym, jego wieku, wykształceniu i dochodach.
W końcu dowiadujemy się o wyposażeniu świątyń w ołtarze, organy, szaty i księgi liturgiczne.
Co ciekawe większość kościołów w diecezji chełmińskiej była murowana, co było jednak dziedzictwem czasów krzyżackich.
Do rozprawy dołączono dwie mapy przedstawiające strukturę parafialną diecezji chełmińskiej:
1. według wizytacji Jana Ludwika Strzesza (1667-1672)
2. według tabel bpa Karola Hohenzollerna (1785)
Dominikański klasztor i kościół pod wezwaniem św. Mikołaja to największy z nieistniejących już kompleksów budowlanych Torunia.
Kościół należał do wielkiej czwórki najważniejszych średniowiecznych światyń naszego miasta.
Swoją kubaturą przewyższał nawet franciszkański kościół Wniebowstąpienia Najświętszej Panny Marii.
Został założony na rok przed powstaniem Nowego Miasta Torunia.
Dominikanie otrzymali plac pod klasztor już w 1263 roku.
Ewenementem jest, że kościół dominikanów jako jedyny nieprzerwanie był w rękach katolików, nawet w szczytowym okresie toruńskiej reformacji.
Bazylika św. Janów do 1596 roku służyła jednocześnie obu wyznaniom
– protestantom i katolikom.
Kościół św. Jakuba był w rękach protestantów do 1667 roku.
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Panny Marii należał do protestantów do 1724 roku.
W klasztorze żyło około 30 zakonników.
Charakterystyczny był młyn klasztorny, napędzany końskim kieratem.
Na środku klasztoru znajdował się czworokątny wirydarz – ogród, otoczony krużgankiem.
Pod klasztorem płynęła struga Bacha.
Kościół dominikanów miał tylko dwie nawy.
Wyróżniał się również wielką ilością ołtarzy i kaplic, w liczbie 20.
W kościele św. Mikołaja znajdowało się wiele grobowców, nagrobków i epitafiów szlachty ziemi chełmińskiej.
![]() |
George Friedrich Steiner St. Nikolai von Südosten Das Merkwürdigste In, Bey und Um Thorn 50 Zeichnungen Erläutert von Reinhold Heuer Berlin 1925 Abbildung 19 |
Dominikanie zajmowali klasztor do 1820 roku, kiedy to władze pruskie skasowały konwent.
W 1834 roku kościół św. Mikołaja został zburzony.
![]() |
George Friedrich Steiner St. Nikolai von Nordosten Das Merkwürdigste In, Bey und Um Thorn 50 Zeichnungen Erläutert von Reinhold Heuer Berlin 1925 Abbildung 20 |
Pamiątki po kościele rozproszone są w różnych miejscach:
Pojedyncze pamiątki znajdują się również poza Toruniem - w kościołach w Kowalewie, Złotorii, Chełmży, Chełmnie, Wierzchosławicach.
POLECANA LITERATURA
Lidia Grzeszkiewicz-Kotlewska,
Leszek Kotlewski.
Kościół dominikański pw. św. Mikołaja w Toruniu
Toruń 1997
Sygnatura SIRr VIII/T-120
Zygmunt Kruszelnicki
Toruń nie istniejący
Warszawa 1987
Sygnatura SIRr XXXIIIb/65
Anna Błażejewska, Katarzyna Kluczwajd,
Bogusław Mansfeld, Elżbieta Pilecka, Jacek Tylicki
Dzieje sztuki Torunia
Toruń 2009
Sygnatura SIRr XXXIIIa/15
Toruń i miasta ziemi chełmińskiej na rysunkach Jerzego Fryderyka Steinera z pierwszej połowy XVIII wieku
(tzw. Album Steinera)
pod red. Mariana Biskupa
Toruń 1998
Sygnatura SIRr XXXIIIb/45
ks. Władysław Szołdrski
Z dziejów Dominikanów w Toruniu
s. 43-86
Zapiski Towarzystwa Naukowego w Toruniu
Tom VIII (1929-1931)
Sygnatura SIRrII/3-1929-1931
Kamila Maj
Początki klasztorów franciszkanów i dominikanów w Toruniu
s. 217-230
Rocznik Toruński
Tom 13 - 1978
Sygnatura SIRr II/18t.13
Karola Ciesielska
Inwentarze kościoła św. Mikołaja i klasztoru dominikanów w Toruniu z lat 1817 i 1831
s. 185-199
Zapiski Historyczne
tom 48 - Rok 1983 - zeszyt 3
Sygnatura SIRr II/3-1983b
Tomasz Jasiński
Początki klasztoru dominikańskiego w Toruniu
s. 23-48
Zapiski Historyczne
Tom 54 - Rok 1989 - zeszyt 4
Sygnatura SIRr II/3-1989c
[spacer height="20px"]\
Zbigniew Połczyński
Figurka kościana z terenu dawnego kościoła dominikanów
w Toruniu
s. 89-104
Zapiski Historyczne
Tom 55 - Rok 1990 - zeszyt 1
Sygnatura SIRr II/3-1990a
Łukasz Myszka
Dominikanie w Toruniu od XVI do XIX wieku
Katolicki zakon w protestanckim mieście
Kraków 2015
Sygnatura SIRr XXXIV/152
Klasztor dominikański w Toruniu : w 750. rocznicę fundacji
pod red. Piotra Olińskiego, Waldemara Rozynkowskiego, Juliusza Raczkowskiego - Toruń 2013.
Kościół Świętojański w Toruniu
- nowe rozpoznanie
Redakcja naukowa:
Katarzyna Kluczwajd
Wydawca: Toruński Oddział Stowarzyszenia Historyków Sztuki
Toruń 2015
Sygnatura SIRr XXXIV/151
Zbiór studiów "Kościół Świętojański w Toruniu - nowe rozpoznanie" jest piątym tomem w serii "Dzieje i Skarby Kościołów Toruńskich":
Seria zawiera materiały z konferencji przygotowanych przez Toruński Oddział Stowarzyszenia Historyków Sztuki.
Również i najnowszy tom jest pokłosiem konferencji naukowej zorganizowanej przez Toruński Oddział Stowarzyszenia Historyków Sztuki i Wyższą Szkołę Filologii Hebrajskiej w Toruniu, która odbyła się w dniach 15-16 października 2014 roku.
Druga już pozycja z serii poświęcona Katedrze świętych Janów powstała w związku z zakończeniem wieloletniego programu prac konserwatorskich i restauratorskich w kościele.
W książce znalazło się jedenaście tekstów poświęconych architekturze i sztuce sakralnej.
Omówiono historię budowy katedry, znajdujące się w niej detale architektoniczne i dekoracje.
Szczegółowo opisano więźbę nad nawą środkową.
Oprócz architektury świątyni czytelników zainteresują publikacje poświęcone sztuce malarskiej i rzeźbiarskiej, którą zanalizowano na przykładzie skrzydła ołtarzowego, postaci św. Weroniki, dawnego, barokowego ołtarza głównego, obrazów Juliana Wałdowskiego.
Opracowanie zamykają artykuły na temat słynnego dzwonu Tuba Dei i zapomnianego zegara słonecznego.
Michał Boroch
Kościoły w Świeciu i okolicy
Zarys historii
Wydawca: Towarzystwo Miłośników Ziemi Świeckiej
Świecie 2012
Sygnatura SIRr XXXIV/153
Michał Boroch wnikliwie i z pasją prześledził dzieje kościołów w Świeciu.
W swojej monografii opisał:
Autor przedstawił historię świątyń, architekturę i konstrukcję, dzwonnice i chóry, prezbiteria i zakrystie, wystrój i wyposażenie, zabytki, relikwie, ołtarze, obrazy, organy, krucyfiksy, monstrancje i kielichy mszalne, proboszczów i ich biografie.
Książkę uzupełniają kolorowe zdjęcia autorstwa Mirosława Sejkowskiego.
Kalwaria Pakoska
Przyrodniczo-historyczno-edukacyjne walory zespołu parkowego w Pakości
Wydanie 2
Fundacja Kalwaria Pakoska
Pakość-Toruń 2013
Sygnatura SIRr XXXIV/147b
"Kalwaria Pakoska : przyrodniczo-historyczno-edukacyjne walory zespołu parkowego w Pakości" jest starannie wydaną i bogato ilustrowaną książką, która przybliża walory historyczne, przyrodnicze, architektoniczne i religijne Pakości.
Autorzy albumu ukazują zarówno piękno flory i fauny zespołu parkowego w Pakości, jak i cenne i zabytkowe kaplice tworzące Kalwarię Pakoską.
Bardzo udanym zabiegiem autorów jest ukazanie Pakości w czterech obrazach, odpowiadających czterem porom roku.
Możemy więc podziwiać przyrodę i architekturę w wiosennej, letniej, jesiennej i zimowej krasie.
Kalwaria Pakoska powstała w 1628 roku.
Zespół parkowy zajmuje prawie 50 hektarów.
Barokowe kaplice Kujawskiej Jerozolimy zostały niedawno odrestaurowane.
W Sanktuarium znajduje się Relikwia Krzyża Św.
W jednym miejscu połączono piękno przyrody i wartości duchowe.
Album niewątpliwie zachęci do odwiedzenia tego urokliwego zakątka województwa kujawsko-pomorskiego.
W kolejny rozdziałach książki opisano układ przestrzenny i kompozycję Kalwarii Pakoskiej, historię tego miejsca, prowadzoną na terenie zespołu parkowego działalność edukacyjną.
Osobny rozdział poświecono płynącej przez Pakość rzece Noteć oraz jeziorom pakoskiemu i mieleńskiemu.
Oczywiście przybliżono istniejący w Kalwarii Pakoskiej od ponad 300 lat kult Męki Pańskiej, historię powstania i budowy Kalwarii, odbywające się tu nabożeństwa kalwaryjskie.
Dokładnie opisano wszystkie kaplice kalwaryjskie:
Wspomniano też o cmentarzu parafialnym, którego historia sięga połowy XIX wieku.
Książkę opracował zespół w składzie: Rafał Gotowski, Julia Gotowska, Anna grupa, Andrzej Jarecki, Sebastian Jarecki, Jan Kurczewski, o. Kamil Paczkowski, o. Dacjan Marczak, Zbigniew Wojciechowski.
Autorami zdjęć do albumu są Grzegorz Ambroziak, Bartłomiej Baranowski, Jerzy Ciołko, Arkadiusz Fryszka, Julita Gotowska, Wioletta Grudzińska, Jerzy Joachimiak, Anna Małek, Halina Pietrzak, Andrzej Stachowiak, Sławomir Zygadło.
Publikacja została wydana w języku polskim, angielskim i niemieckim, a tłumaczenia dokonali Józef Jarosz, Maciej Kapałczyński i Anna Węgrzyn.