wtorek, 15 października 2024

MAG XK 271 - Das katholische Berlin

 





strona tytułowa książki



Link do Kujawsko-Pomorskiej Biblioteki Cyfrowej




XK 271

Das katholische Berlin : der Besitzstand unserer hl. Kirche in der Reichshauptstadt / kurz dargestellt von Eduard Cortain



Eduard Cortain, Das katholische Berlin: der Besitzstand unserer hl. Kirche in der Reichshauptstadt (z niem. Katolicki Berlin: majątek naszego Świętego. Kościół w stolicy cesarstwa), Berlin [ca 1906].

Eduard Cortain (1866–1936) – proboszcz kościoła św. Sebastiana w Berlinie. Był prałatem Domu Papieskiego, radcą duchowym, kanonikiem kapituły katedralnej. Opowiadał się za powiększeniem katolickiej wspólnoty kościelnej w Berlinie i budową nowych kościołów[1].

Praca Cortaina dotyczy sytuacji Kościoła katolickiego w Berlinie, autor przedstawia w niej stan posiadania Kościoła, tj. liczbę parafii, instytucji kościelnych, duchowieństwa, parafian. Na końcu książeczki jest prośba do 200 tysięcy katolików w Berlinie (stan na 1906 r.) o datek na postawienie kamienia węgielnego pod kościół św. Józefa, który miał być poświęcony patronowi robotników.

Dzięki zebranym datkom kościół św. Józefa powstał w dzielnicy robotniczej Berlin-Wedding i został 2 maja 1909 r. poświęcony przez ks. kardynała księcia-biskupa Georga von Koppa. Kościół powstał dzięki niezmordowanej gorliwości i wszechstronnej oględności Cortaina. Na poświęcenie przybył książę August Wilhelm, a także wiele innych dostojnych osobistości. Nowy kościół był trzynawową bazyliką, cała jego długość od wejścia do prezbiterium wynosiła 35 metrów, prezbiterium 9 metrów. Szerokość głównej nawy wynosiła 12 metrów, wysokość do sklepienia 18 metrów. Miejsc siedzących w głównej nawie było 389, podczas gdy cały kościół mieścił 3000 osób. Wieże przy 28 metrach frontowej szerokości były wysokie na 37 metrów[2].



[1] Eduard Cortain [tablica pamiątkowa], https://www.gedenktafeln-in-berlin.de/gedenktafeln/detail/eduard-cortain/651 (dostęp: 15.11.2024).

[2] „Dodatek Ilustrowany do Posłańca Niedzielnego” 1909, nr 8 (29 sierpnia), s. 32.