Kubicki Mateusz
"Kapitan ostatni opuszcza swój statek..."
Życie i śmierć dr. Józefa Władysława Bednarza (1879-1939)
Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Oddział w Gdańsku
Urząd Marszałkowski Województwa Kujawsko-Pomorskiego
Gdańsk 2018
Sygnatura SIRr IIIB/Bednarz Józef
Zbrodnia Pomorska dokonana przez Niemców jesienią 1939 roku pociągnęła za sobą 30 tysięcy zamordowanych Polaków.
Wśród ofiar znalazło się ponad 1000 pacjentów szpitala psychiatrycznego w Świeciu.
Niemcy w imię czystości niemieckiej krwi mordowali osoby chore psychicznie i upośledzone zarówno na terenie Rzeszy jak i na obszarach podbitych.
Miało to chronić Niemców od wprowadzania do aryjskiej puli genetycznej cech uznanych przez hitlerowców za niepożądane.
Była to akcja "T-4".
Chorych do zabicia wskazywali niemieccy lekarze, którzy służyli nie medycynie, ale higienie rasy i eugenice.
Józef Bednarz - dyrektor Krajowego Zakładu Psychiatrycznego w Świeciu - gdy zamordowano jego pacjentów, odmówił ukrycia się i ucieczki.
Wkrótce sam stał się ofiara kolejnej niemieckiej zbrodni w ramach "Intelligenzaktion" - czyli wymordowania przedstawicieli polskiej inteligencji.
Został wywieziony do miejscowości Grupa, rozstrzelany i pochowany w jednym z masowych dołów śmierci.
Biografia Józefa Bednarza opisuje całe jego życie od narodzin w Gruzji w 1879 roku.
Dowiemy się o jego działalności w organizacji Bojowej PPS i współpracy w przygotowywaniu zamachów bombowych na przedstawicieli caratu,
Przeczytamy o przebiegu jego kariery zawodowej aż do objęcia w 1933 roku funkcji dyrektora szpitala psychiatrycznego w Świeciu.
Obszernie opisano dramatyczne wydarzenia z jesieni 1939 roku.
Autor przybliżył niemiecką politykę eksterminacji osób chorych psychicznie, jaka rozwijała się w Rzeszy od 1933 roku.
Po wkroczeniu Niemców do Świecia dr Bednarz pozostał w szpitalu i nadal opiekował się pacjentami.
Wkrótce przybyli do placówki niemieccy lekarze, którzy rozpoczęli w szybkim tempie realizację założeń akcji "T-4"
Jeszcze we wrześniu przeprowadzono egzekucję chorych, których rozstrzeliwano w okolicznych lasach.
Jako ostatnie zostały zamordowane dzieci - pacjenci oddziału dziecięcego.
Doktor Józef Bednarz został zamordowany 11 listopada 1939 roku na terenie żwirowni w Grupie.
