Nieszawski kalejdoskop 2

 

Nieszawski kalejdoskop. 2 

Praca zbiorowa pod redakcją Krystyny Wasilkowskiej-Frelichowskiej

Wydawnictwo Adam Marszałek

Toruń 2007

Sygnatura SIRr VIII/N-6.2

Książka przybliża historie miasta i losy jego mieszkańców.

Czytelnicy poznają przeszłość Nieszawy w wielu aspektach: ciekawostek historycznych, portretów zasłużonych nieszawian, zapomnianych wydarzeń związanych z miastem, autorskich tekstów literackich, prac plastycznych, historii oświaty, nieszawskiego ratusza, miejscowych czarownic, historii kościoła.

Największą wartością wydawnictwa jest różnorodność zgromadzonych materiałów, dzięki czemu każdy znajdzie w książce interesujące go wiadomości.

Praca jest zbiorem 31 tekstów.

1. Lechosław Zborowski - Nieszawski kalejdoskop

2. Jerzy Zyglarski - Mikołaj - burmistrz Nieszawy z XV wieku

3. Krystyna Wasilkowska-Frelichowska - Tak ongiś rozprawiano w nieszawskim ratuszu

4. Jerzy Zyglarski - Zwano je czarownicami

5. Sława Błażejewska - Szkoła Ogrodniczo-Pszczelarska w Nieszawie

6. Krystyna Wasilkowska-Frelichowska - Przedmieścia, place i ulice Nieszawy

7 Sława Błażejewska - Seminarium Nauczycielskie Męskie im. Władysława Jagiełły w Nieszawie

8. Kinga Frelichowska - Niezwykłe losy nieszawskich seminarzystów

9. Sława Błażejewska - Roczna Koedukacyjna Szkoła Przysposobienia Kupieckiego w Nieszawie

10. Stanisław Noakowski - Zamiast rysunków

11. Krystyna Wasilkowska-Frelichowska - Prezydent Mościcki w Nieszawie

12. Jolanta Menet - Tajne nauczanie w Nieszawie

13. Bogusława Kosowska - Ważniejsze wydarzenia z życia nieszawskiej oświaty ze szczególnym uwzględnieniem Szkoły Podstawowej w latach 1945-1989

14. Krystyna Wasilkowska-Frelichowska - Wyszperane z rodzinnego kuferka

15. Waldemar Rozynkowski - Z kroniki franciszkanów nieszawskich (1939-1947)

16. Krzysztof Kamiński - O. Czesław Andrzej Klimuszko w Nieszawie

17. Małgorzata Zborowska - Cmentarz rzymsko-katolicki w Nieszawie

18. Wacław Kubacki - Klechda domowa

19. Dorota Kubacka-Jasiecka - Wspomnienie o ojcu - profesorze Wacławie Kubackim

20. Krystyna Wasilkowska-Frelichowska - Kanigowscy herbu Lis

21. Krystyna Wasilkowska-Frelichowska - Od Nieszawy do Dywizjonu 303

22. Beata Belter - Brunon Ejze

23. Krystyna Wasilkowska-Frelichowska - Od badaczy mięsa do lekarzy weterynarii

24. Krystyna Wasilkowska-Frelichowska - Tak jak malował pan Chojnacki

25. Krystyna Wasilkowska-Frelichowska - Nieszawski Amerykanin

26. Dariusz Chroł - Malowana Nieszawa

27. Kinga Frelichowska - O Nieszawie i nie tylko

28. Joanna Wrzesińska - W poszukiwaniu uniesień

29. Marek Badtke - Cała jaskrawość "Niszawy"

30. Wanda Wasicka - Kamerą opowiedziane

31. Jerzy Zyglarski - Baśnie nieszawskie. Trzy świerki

Zygmunt Mocarski - Nauka i oświata na Pomorzu, Warmii i Mazurach

 

Zygmunt Mocarski

Nauka i oświata na Pomorzu, Warmii i Mazurach

Nadbitka ze "Słownika Geograficznego Państwa Polskiego", t. 1, 

Warszawa 1938

Sygnatura SIRr XXXI/90

Zygmunt Mocarski był pierwszym dyrektorem Książnicy Miejskiej im. Mikołaja Kopernika w Toruniu.

Uczynił on z Książnicy największą i najważniejszą bibliotekę na Pomorzu.

Mocarski uczestniczył w życie naukowe i kulturalne Torunia.

W 1926 roku założył Towarzystwo Bibliofilów im. Lelewela, którego był prezesem do 1939 r.

Przez cały okres międzywojenny pełnił również funkcję sekretarza Towarzystwa Naukowego w Toruniu.

Zygmunt Mocarski sam prowadził badania naukowe nad dziejami kultury, książki czy oświaty.

Foto: Kujawsko-Pomorska Biblioteka Cyfrowa 
https://kpbc.umk.pl/dlibra/publication/68814

Efektem jego zainteresowań jest wartościowy szkic poświęcony nauce i oświacie na Pomorzu, Warmii i Mazurach.

Autor podsumowuje dotychczasowe ustalenia dotyczące rozwoju nauki na ternie Prus Królewskich, Warmii i Prus Książęcych w średniowieczu, epoce nowożytnej.

Wiele miejsca poświecił sytuacji w Prusach Zachodnich i Wschodnich w okresie zaboru pruskiego.

Na dziejach nauki i oświaty odcisnęła swoje piętno nierówna walka Polaków z niemieckimi badaczami i stowarzyszeniami naukowymi wspieranymi i faworyzowanymi przez władze pruskie.

Autor przypomina wkład polskich uczonych w rozwój nauki i szkolnictwa.

Podkreśla rolę Torunia, Chełmna i Pelplina w obronie języka i kultury polskiej.

Wspomina o ożywionej działalności regionalistów wśród Kaszubów i Mazurów.

Przedstawia sylwetki zasłużonych badaczy:

• ks. Stanisława KujotaFloriana Cejnowy
• Hieronima Derdowskiego
• Walentego Fiałka
• Aleksandra Majkowskiego
• Józefa Łęgowskiego

Gimnazjum Akademickie w Toruniu - Powołanie szkoły

 

Gimnazjum Akademickie w Toruniu
Powołanie szkoły

Wydawca: Kuratorium Oświaty w Toruniu

Toruń 1998

Sygnatura SIRr XXXIb/15

Książka "Gimnazjum Akademickie w Toruniu" przedstawia historię utworzenia w 1998 roku zespołu szkół przeznaczonego dla uczniów szczególnie zasłużonych.

Nazwa nowo powołanej szkoły nawiązywała do tradycji Toruńskiego Gimnazjum Akademickiego, które działało w Toruniu od XVI do XIX wieku.

Dziś w związku z wieloma reformami systemu oświaty szkoła nosi nazwę Uniwersyteckiego Liceum Ogólnokształcącego.

Gimnazjum Akademickie powołano 21 stycznia 1998 roku.

Jednak idea jego powstania kiełkowała już od 1996 roku w środowisku uniwersyteckim i oświatowym Torunia.

Wtedy też powołano zespoły programowe do spraw opracowania projektów programów nauczania.

W 1996 roku oddano również w stanie surowym otwartym budynek dydaktyczny szkoły.

W książce "Gimnazjum Akademickie w Toruniu. Powstanie szkoły" opublikowana szereg dokumentów ilustrujących drogę do uruchomienia szkoły do pierwszego naboru uczniów i odbioru technicznego szkoły  w lipcu 1998 roku.

Publikację otwiera zapis uroczystego posiedzenia w Sali Senatu Uniwersytetu Mikołaja Kopernika Rady Programowej Gimnazjum Akademickiego w Toruniu w dniu 21 stycznia 1998 roku, na którym toruński kurator oświaty  dr Mieczysław Bielecki w obecności JM Rektora Uniwersytetu Mikołaja Kopernika Andrzeja Jamiołkowskiego, wojewody Wojciecha Daniela i prezydent miasta Torunia Zdzisława Boćka odczytał Akt Założycielski Zespołu Szkół Ogólnokształcących "Gimnazjum Akademickie" w Toruniu.

Zespół szkół pod nazwą "Gimnazjum Akademickie" miał pierwotnie obejmować szkołę podstawową i liceum, same gimnazja powoła w Polsce do życia reforma oświaty w 1999 roku.

Szkoła została powołana na zasadach eksperymentu pedagogicznego.

Opieką naukową nad Gimnazjum Akademickim sprawował Uniwersytet Mikołaja Kopernika.

Następnie możemy zapoznać się z szeregiem publikacji prasowych, zamieszczonych w Głosie Uczelni, Gazecie Toruńskiej, Głosie Nauczycielskim, 45 Minutach, które były echem utworzenia szkoły.

Kolejną część książki stanowią dokumenty i materiały z lat 1997 - 1998 ilustrujące zabiegi o powołanie szkoły, wśród nich decyzje Kuratora Oświaty w Toruniu, decyzje Ministra Edukacji Narodowej, Akt Założycielski szkoły, gimnazjum, Zasady i tryb przyjmowania kandydatów do szkoły, decyzja o powołaniu pierwszego dyrektora gimnazjum dr Jerzego Wieczorka.

Publikację wzbogacają zdjęcia z uroczystości powołania Gimnazjum Akademickiego.

Ważną częścią opracowania jest tekst toruńskiego kuratora oświaty Mieczysława Bielskiego "Kształcenie dzieci szczególnie uzdolnionych, propozycje ścieżek edukacyjnych w zreformowanym systemie edukacji".

Możemy zapoznać się również z materiałem Departamentu Strategii i Reformy Edukacyjnej Ministerstwa Edukacji Narodowej pod nazwą "Kształcenie uczniów szczególnie uzdolnionych w zreformowanym systemie edukacji",

Opublikowano także komunikat wiceministra edukacji narodowej Wojciecha Książka "Kształcenie dzieci szczególnie uzdolnionych w zreformowanym systemie oświaty", który dotyczy funkcjonowania nowo powołanego Zespołu ds. Kształcenia Dzieci Szczególnie Uzdolnionych.

Opracowanie zamyka szczegółowe Kalendarium wydarzeń, które doprowadziły do uruchomienia Gimnazjum Akademickiego w Toruniu.